Ortak Balıkçılık Politikasının çıkış noktası Ortak Tarım Politikası ile birlikte olmuştur. Ancak her ne kadar bu iki politika ortak bir yasal esasa dayalı olsa da, iki politika da birbirinden oldukça farklıdır. Tarımdaki üretim fazlalarının aksine, balıkçılık sınırlı kaynaklarla karşı karşıyadır.
OBP balıkçılığın biyolojik, ekonomik ve sosyal boyutunu dikkate almalıdır. Bu boyutlar stokların korunması ve yönetimi, yapısal politikalar (gemiler, liman tesisleri, balık işleme fabrikaları), ortak piyasa düzenleri, balıkçılık ile ilgili uluslararası ilişkiler ve izleme ve denetleme politikalarını içeren balıkçılık dış politikasıyla ilgilenen beş ana alana ayrılır.
KORUMA POLİTİKASI
Koruma politikasının iki ana amacı vardır: balıkçılık ve su ürünleri kaynaklarının sürdürülebilir kullanımını geliştirmek ve bu kaynakları Üye Devletler arasındapaylaştırmak.
Koruma politikasının farklı boyutları üzerinde odaklanan beş grup yasal unsurla ayırt edilebilir:
- Üye Devletlerin balıkçılık sahalarına ve balık stoklarına giriş hakları
- Av çabasının sınırlandırılması
- Yavru ve anaç balıkların korunmasına ve arzulanmayan yan ürünün avlanmasını önlemeye yönelik kontrol ve yaptırımlar
- Yönetmelik veya düzenlemelerin tüm Üye Devletlerde etkin ve eşit olarak uygulanmasını sağlamaya yönelik kontrol ve yaptırımlar
- Deniz ve tatlısu habitatları ve koruma altındaki türlerle ilgili çevresel düzenlemeler
Toplam Avlanabilir Av Miktarı (Total Allowable Cathces - TAC)
TAC belirleme, belirli bir bölgede spesifik olarak seçilen bir türün belirli bir mevsim veya periyot süresince avlanabilecek miktarları için maksimum bir seviye tespitini içerir. Filo tarafından yakalanacak tüm balık miktarını doğrudan sınırlamayı amaçlayan bir yönetim aracıdır.
Balıklar gerek doğal sebeplerle, gerekse avcılık sebebiyle öldüğünden balık stoklarının kendini yenilemesi gerekmektedir. Stokları yenilemek üzere yeterli olgunluğa ulaşmış balık olması için, küçük balıkların büyümeye ve üremeye bırakılması gerekir. OBP her yıl güvenli bir şekilde yakalanacak maksimum balık miktarını tespit eder. Toplam müsaade edilebilir av miktarı (TACs) olarak adlandırılan bu maksimum miktarlar belirlenirken, belirli bir zamanda, belirli bir stoktan yakalanabilecek maksimum balık miktarının sabitleştirilmesi gerekir.
AB Üyesi ülkelere verilen Toplam müsaade edilebilir av miktarlarının güncellenmiş bilgileri Komisyonun http://ec.europa.eu/fisheries/
Balıkçı Gemileri Kayıt Yönetmeliği
AB yönetmelik ve direktiflerine uygun olarak her Üye Devlet, Komisyonun Üye Devletlerin ‘filolarının’ büyüklüğünü izlemesi için ulusal, bilgisayar destekli, bayrağını taşıyan gemilerin kaydedildiği bir veri tabanı oluşturmalı ve sürdürmelidir. 10 m’ den büyük ve 50 kg’dan fazla balık avlayan tüm ticari balıkçı tekneleri av seyahatlerinin tamamını kapsayan, günlük olarak doldurulacak bir kayıt defteri tutmak zorundadırlar.
Kayıt uygulaması, balıkçı gemilerinin tanınmasını sağlamaktadır. Gemiler, kendi ulusal yasaları ile uyumlu olarak Devlet tarafından tutulan bir kayıt listesine alınırlar. Filo kayıt sisteminin diğer önemli bir yönü de, Komisyon’ un yasadışı, yönetilmeyen ve kayıt dışı (IUU) avcılıkla mücadelesine desteklemesidir. Uyduya dayalı izleme dahil olmak kontrolü, denetimi ve OBP’nın yürütülmesi, her Üye Devlet tarafından 2004 yılına kadar tamamlanması gereken uzaktan algılama ile gerçekleştirilecektir.
Gemi kayıt sistemi ile ilgili ana belgeler, gemi sicili ve resmi gemi av kayıt (log) defteridir. Gemi sicil belgesi:
•Geminin adı,
•Tipi ve özellikleri,
•Gross tonajı ve net tonajı,
•Sahibinin adı,
•Sicil yeri,
•Donanım kategorisi
•Tayfa-görevleri gibi kayıtları;
ayrıca da:
•Tüm gemi personeli hakkında temel bilgileri,
•Geminin envanteri,
•Seyir bilgileri,
•Av bilgileri
•Teknik ve idari ve gemideki günlük faaliyetlerin detaylarını kapsar.
Bu belgelere göre Komisyon’a aylık olarak bildirilmesi gereken bilgiler :
•Her bir geminin donanım kategorisi;
•Gross Tonaj Kapasitesi (GT) ve her bir gemi için GT-gün olarak av çabası;
•Gemi makinesinin kW etkisi ve her bir gemi için kW-gün olarak av çabası;
•Gemi yapımı, balıkçılığı terk etme, modernizasyon ve gemilerin balıkçılık faaliyetlerindeki değişiklikler gibi nedenlerle kapasitedeki genel değişmeler.
Balıkçılık Bilgi ve İstatistikleri
Av baskısı ve habitat bozulmaları ile ilgili mevcut ticari ve biyolojik baskılar altında balık stoklarının sürdürülebilirliği, rasyonel bir yönetim gerektirmektedir. Yönetimin etkinliği kaliteli bilgi akışına ve bu bilgilerin uygun biçimde analizine (veri dahil) bağlıdır. Bu nedenle yeterli bir veri toplama sistemine ve bilgi dağıtım kanallarına ihtiyaç vardır.
Balıkçılık verilerinin toplanması geleneksel olarak balıkçılıkla ilgili bir “Bakanlık” tarafından yürütülmektedir, fakat su ürünleri araştırma kuruluşları, üniversitelerin balıkçılık bölümleri, resmi balıkçılık birimleri, özel sektör danışmanları veya şirketleri gibi birçok organizasyon ve kuruluş da rol almaktadır.
AB’nin gelişimi ile birlikte balıkçılık verilerinin toplanmasında da giderek artan bir standardizasyon görülmektedir ve bununla ilgili bir mevzuat 1983 yılında yayınlanmıştır (2807/83).
Balıkçılık verilerinin doğrudan elde edilmesinde yararlanılan en önemli araç AB balıkçılık kayıt defteridir (logbook). Veri kayıt sayfası olduğu kadar bilgiler karaya çıkış noktaları ve balık satışlarından de elde edilir. Ayrıca, ICES (Uluslararası Deniz Kaynakları Değerlendirme Konseyi) gibi diğer bazı kuruluşlar da AB’ye veri göndermektedir.
YAPISAL POLİTİKA
- Balıkçılık yapısal politikasının amacı;
Kalkınmanın uyumlaştırılması ve işletilmesidir.
- Günümüzdeki önceliği;,
AB Balıkçılık filosunun kapasitesini kullanılabilir deniz canlı kaynakları ile uyumlu hale getirmek,
Sektörün yenilenmesi ve filonun yeniden yapılandırılması ile ortaya çıkan sonuçlarla ilgilenmektir.
- Yapısal önlemlerin finansmanında temel araç;
Avrupa Balıkçılık Fonu’dur. (European Fisheries Fund)
Avrupa Balıkçılık Fonu
Avrupa Balıkçılık Fonu (EC 1198/2006) [Eski adı ile Balıkçılığın Yönlendirilmesi Mali Aracı Fonu – Financial Instruments For Fisheries Guidance].
1 Ocak 2007 tarihi itibari ile AB 27 Avrupa Balıkçılık Fonundan faydalanmaktadır. 31 Aralık 2013 tarihine kadar bu program devam edecektir.
2004 yılında verilen ABF kanun teklifinde bütçesi 3,9 Milyar Euro olup bugünkü enflasyona göre 4,3 Milyar Euro’dur.
Ulusal bütçeden verilen devlet yardımlarından farklı olarak, Fonda toplanan kaynak proje bazlı olarak dağıtılacaktır. Türkiye üyelikten önce fon alamayacaktır.
Avrupa Balıkçılık Fonu’nun (EFF) Hedefleri
- 2002 Yılında reforma tabi tutulan OBP’nin başlıca hedeflerine ulaşılmasını sağlamak.
- Sektörde yer alanların rekabetçiliğini ve ekonomik anlamda sürdürülebilirliğini güçlendirmek.
- Çevre dostu avcılık ve üretim yöntemlerinin geliştirilmesi.
- Sektör çalışanlarını uygun araçlar ile desteklemek.
- Balıkçılık yoğun bölgelerin sürdürülebilir kalkınmasını teşvik etmek.
Avrupa Balıkçılık Fonu Yapısı ve Öncelik Eksenleri
1.Eksen: Balıkçılık Filosunun Uyumu:
Üye devletler filo uyum planını:
i. kurtarma veya yönetim planları,
ii. acil durum önlemleri,
iii. balıkçılık anlaşmasının yenilenmediği veya uluslararası anlaşmaların getirdiği balıkçılık fırsatlarının veya diğer anlaşmaların kesildiği durumlarda,
iv. balık kaynaklarının korunması ve yönetilmesine yönelik ulusal önlemler,
v. balıkçılık filosundan çıkış için ulusal planlar ,
olduğu takdirde saptarlar.
Filo uyumu planları aşağıdaki durumlar için yardım içerebilir:
a) balıkçı teknelerinin av etkinliklerinin sürekli olarak durdurulması,
b) geçici olarak av etkinliklerinin durdurulması
c) güverte ve seçicilik üzerine yapılacak yatırımlar
d) küçük ölçekli kıyı balıkçılığı önlemleri
e) sosyo-ekonomik önlemler
2. Eksen: Yetiştiricilik, İçsu Balıkçılığı, İşleme ve Pazarlama:
Yetiştiricilik : Yardım için uygun nitelikler
i. Yetiştiricilik üzerine yaratıcı yatırımlar
a. yeni türler
b. çevre dostu yetişitiricilik
c. geleneksel yetiştiriciliğin desteklenmesi
d. çiftliklerin doğal avcılardan korunması amacı ile donanım alınması
e. hayat boyu öğrenme
ii. Su-çevre Önlemleri
a. çevre dostu yetiştiricilik
b. EMAS’a ( Çevresel Yönetim ve Denetim Planı) katılım
c. organik yetiştiricilik
iii. Halk sağlığı önlemleri
a. kati kontaminasyon durumunda yumuşakça üreticilerine tazminat ödenmesi
iv. Hayvan sağlığı önlemleri
a. yetiştiricilikte karşılaşılan hastalıkların yok edilmesi
İçsu Balıkçılığı: Yardım için uygun nitelikler
a. içsu balıkçılığı ve buz üzerinde balıkçılık için yardım
b. iç sularda avcılık yapan teknenin bir başka etkinliğe yönlendirilmesi
c. Birlik tarafından öngörülen geçici olarak av etkinliğinin durdurulmas
İşleme ve Pazarlama: Yardım için uygun nitelikler
a. çalışma şartları, sağlık, hijyen şartları ve ürün kalitesinin yükseltilmesi
b. yetiştiriciliği çevre üzerine olumsuz etkilerinin azaltılması
c. yenilikçi üretim yöntemlerinin geliştirilmesi ve yeni teknoloji uygulamaları
d. ürünlerin pazarlanması
e. hayatboyu öğrenme
3. Eksen: Ortak Çıkarlara Yönelik Önlemler:
İlkeler:
Ortak çıkarlara yönelik önlemler :
A.normal şartlar altında özel sektör tarafından finanse edilemeyecek etkinlikler
B.Ortak Balıkçılık Politikasının amaçlarına ulaşmada yardımcı olmak
Girişimci:
Özel faydalanıcılar, üreticiler adına hareket eden örgütler, şayet eylem ortak ise tanınmış örgütler.
Yardım için uygun nitelikler:
a. Ortak eylem
b. fauna ve flora’nın korunması ve iyileştirilmesi
c. balıkçı rıhtımları, koruma bölgeleri ve çıkış noktaları
d. yeni pazarların ve promosyon ( ürün tutundurma) kampanyalarının geliştirilmesi
e. pilot projeler
f. balıkçı teknelerinin farklı etkinliklerde görevlendirilmek üzere donanım ve ekipmanda değişim yapılması
Ortak Eylemler: Yardım için uygun nitelikler
a. kaynakların daha iyi yönetimi
b. seçici avlanma ve av araçları
c. kayıp av araçlarının kaldırılması
d. çalışma şartları ve güvenliğinin geliştirilmesi
e. pazarlarda şeffaflık
f. gıda kalitesi ve güvenliğinin artırılması
g. yetiştiricilik yapılan bölgelerin yeniden yapılandırılması-
h. yeni öğretim yöntemlerinin geliştirilmesi
i. eşit fırsat olanaklarının geliştirilmesi
4. Eksen: Balıkçılık Yoğun Bölgelerin Sürdürülebilir Kalkınması:
Temel:
A. yerel gelişme stratejileri
B. aşağıdan yukarıya yaklaşım
B. aşağıdan yukarıya yaklaşım
Amaç:
I. yerel bölgelerdeki sosyo ekonomik sorunların çaresine bakmak
II. ekonomik gönenç ve istihdamın sürdürülmesi
Yardım için uygun alanlar:
a. haliç veya göletler ya da göl veya deniz kıyıları
b. su ürünlerinde belirgin istihdam sağlayan alanlar
c. genel kural olarak NUTS III düzeyinden küçük bölgeler
b. su ürünlerinde belirgin istihdam sağlayan alanlar
c. genel kural olarak NUTS III düzeyinden küçük bölgeler
Üye Devletler Öncelik Alanlarını :
i. nüfus yoğunluğu düşük veya
ii. balıkçılık etkinliklerinin giderek azaldığı
iii. küçük balıkçı birliklerinin
ii. balıkçılık etkinliklerinin giderek azaldığı
iii. küçük balıkçı birliklerinin
Yardım için uygun nitelikler:
a. Eksenler 1,2,3 dahilindeki tüm önlemler; tekne etkinliklerinin geçici veya kalıcı olarak durdurulması hariç.
b. balıkçılık bölgelerinin rekabetçiliğinin güçlendirilmesi
c. ekonomik etkinliklerin çeşitlendirilmesi ve yeniden yapılandırılması
d. su ürünlerinde katma değerin artırılması
e. küçük balıkçılık ve turizm alt yapısı ve hizmetler
f. çevrenin korunması
g. doğal afetlerden doğan üretim zararlarının giderilmesi
b. balıkçılık bölgelerinin rekabetçiliğinin güçlendirilmesi
c. ekonomik etkinliklerin çeşitlendirilmesi ve yeniden yapılandırılması
d. su ürünlerinde katma değerin artırılması
e. küçük balıkçılık ve turizm alt yapısı ve hizmetler
f. çevrenin korunması
g. doğal afetlerden doğan üretim zararlarının giderilmesi
5. Eksen: Teknik Yardım:
Komisyon tarafından Teknik Yardım:
Bütçesi : Avrupa Balıkçılık Fonu toplam bütçesinin %0.80
Yeni Önlem : Balıkçılık alanlarında sürdürülebilir kalkınma için piyasa oyuncularının ağ
kurması.
Üye Devlet tarafından Teknik Yardım:
Bütçesi : Operasyonel Programda tahmin edilen bütçenin %5’ine kadar.
Yeni Önlem : Ortak Balıkçılık Politikalarının yürütülmesi için kapasite artırımı ve Üye
Devletin Yakınsak Bölgesi için Uygulama (Operasyonel) Plan.
Yardımın Dağıtılmasında Yeni Yaklaşımlar :
I. programlama ve dağıtım süreçlerinin sadeleştirilmesi
II. stratejik yaklaşım
III. mali ilkeler, politikalar ve diğer fonlar ile tutarlılık
Ulusal Stratejik Planlar:
- ilgili ortak ve paydaşlara danışılarak Ulusal Stratejik Planın (USP) hazırlanması.
- USP’nin hazırlanması sırasında gereksinim duyulan bilgi; Avrupa Balıkçılık Fonu müdahaleleri ve Ortak Balıkçılık politikası alanlarında ağ kurmalıdır.
- bilgiler stratejik yatay konulara da dahil edilmelidir.
- USP’ler Üye Devletlerin raporları doğrultusunda müzakere konusu olacaktır.
Ulusal Stratejik Planın (USP) İçeriği:
i. Sektörün genel tanımı.
ii. Sektör ve gelişimi için yapılacak SWOT analizi.
iii. Üye Devletin sürdürülebilir balıkçılık için hedef tanımlamaları ve öncelik eksenleri
iv. Ulusal stratejiyi yürütecek kaynakların göstergesi
v. USP’nin izlenmesi, yürütülmesi ve geliştirilmesi için prosedür.
ii. Sektör ve gelişimi için yapılacak SWOT analizi.
iii. Üye Devletin sürdürülebilir balıkçılık için hedef tanımlamaları ve öncelik eksenleri
iv. Ulusal stratejiyi yürütecek kaynakların göstergesi
v. USP’nin izlenmesi, yürütülmesi ve geliştirilmesi için prosedür.
Tablo 2006-2013 Döneminde Üye Ülkeler ve Alt Bölgelerine Ayrılan Kaynak 3.949(milyon €)
1 Ocak 2007 - 31 Aralık 2013 Tarihleri arası Avrupa
Balıkçılık Fonundan Ülkelere Verilecek Destek Miktarları ( 2004 Yılı Rakamları) Euro | |||
| Üye Devlet | Yakınsak Bölgeler | Iraksak Bölgeler | Toplam |
Avusturya
|
167,228
|
4,500,253
|
4,667,481
|
Belçika
|
23,301,312
|
23,301,312
| |
Bulgaristan
|
70,406,354
|
70,406,358
| |
Kıbrıs Rum Yönetimi
|
17,500,989
|
17,500,989
| |
Çek Cumhuriyeti
|
24,003,691
|
24,003,691
| |
Danimarka
|
118,606,682
|
118,606,682
| |
Estonya
|
74,632,182
|
74,632,182
| |
Finlandiya
|
35,001,972
|
35,001,972
| |
Fransa
|
30,389,485
|
161,309,090
|
191,698,575
|
Almanya
|
86,073,715
|
52,352,951
|
138,426,666
|
Yunanistan
|
157,293,830
|
27,501,551
|
184,795,381
|
Macaristan
|
30,399,339
|
496,000
|
30,895,339
|
İrlanda
|
37,502,115
|
37,502,115
| |
İtalya
|
282,489,352
|
94,105,302
|
376,594,654
|
Letonya
|
110,396,814
|
110,396,814
| |
Litvanya
|
48,418,135
|
48,418,135
| |
Malta
|
7,435,476
|
7,435,476
| |
Hollanda
|
43,102,430
|
43,102,430
| |
Polonya
|
651,791,012
|
651,791,012
| |
Portekiz
|
198,766,492
|
20,001,128
|
218,767,620
|
Romanya
|
202,556,179
|
202,556,179
| |
Slovakya
|
11,242,552
|
892,801
|
12,135,353
|
Slovenya
|
19,330,990
|
19,330,990
| |
İspanya
|
840,215,806
|
165,2029,310
|
1,005,425,116
|
İsveç
|
48,502,732
|
48,502,732
| |
İngiltere
|
29,335,019
|
84,004,734
|
122,339,753
|
Teknik Yardım
|
30,791,993
| ||
Toplam
|
2,611,354,118
|
933,891,352
|
3,949,000,000
|
ORTAK PİYASA DÜZENİ
Balıkçılık ve yetiştiricilik ürünlerine yönelik ortak pazar organizasyonu
Balıkçılık ve yetiştiricilik ürünlerine yönelik ortak pazar organizasyonu (COM), ortak balıkçılık politikasının (OBP) başlangıçtan bu yana bir parçasını teşkil etmiştir. İlk ortak tedbirler 1970 yılında alınmıştır. O zamandan bu yana ortak pazar organizasyonu, ortak balıkçılık politikasının tam kapsamlı bir bileşeni haline gelmiştir ve balık stoklarının korunması, yapısal politika ve üçüncü ülkeler ile ilişkileri kapsayan temel ilkelerin dördüncü ayağını oluşturmuştur.
Piyasa düzeni, Ortak Balıkçılık Politikasının balıkçılığın sürdürülebilmesini sağlamak ve balıkçılık sektörünün geleceğini güvence altına almak yönündeki genel hedeflerine katkıda bulunmaktadır. Fiyat istikrarı, arz ve talep arasında en uygun dengenin sağlanması, balıkçılık ürünlerinin işlenmesine yönelik endüstrinin giderek artan ihtiyaçlarını sekteye uğratmadan AB üretiminin tercih edilmesi ortak pazar organizasyonunun son yıllardaki en temel hedefleri arasında yer almaktadır. Bu hedeflere ulaşmak üzere ortaya koyulan temel araçlar şunlardır:
· Ortak piyasa standartlarının oluşturulması
· Üretici örgütlerinin desteklenmesi
· Müdahale mekanizmalarına dayanan bir fiyat destekleme sisteminin hayata geçirilmesi
· AB üyesi olmayan ülkelerle bir ticaret rejiminin oluşturulması
Geçen yıllar içerisinde, balıkçılık ve yetiştiricilik ürünlerine yönelik piyasa düzeni ciddi şekilde revize edilmiştir. Belli ürün kategorilerine yönelik tek bir iç pazar kurulacaksa, ortak pazarlama standartlarının kabul edilmesi de bu konuda vazgeçilmez bir ön koşul olacaktır. Bu standartlar, Avrupa Birliği kapsamında balıkçılık ve yetiştiricilik ürünlerine yönelik, birbirleriyle uyumlu ticaret kurallarının belirlenmesini sağlayacaktır. Bunlar, her ürün sınıfına yönelik ortak fiyatların ve kalite düzeylerinin belirlenmesini sağlayarak pazarlama işlemlerine ivme kazandıracaktır.
Fiyat destekleme sistemi başlangıçta pazar organizasyonunun en temel öğeleri arasında yer almaktaydı. Ancak zaman içerisinde bu sistemin yoğunlaştığı faaliyet alanı değişikliğe uğradı. Üreticilere temel bir gelir sağlamak hala önemini korumaktadır; ancak, müdahale mekanizmaları her tür kaynak israfından kaçınılmasını sağlayacak şekilde düzenlenmiştir.
Balıkçılık ürünlerinin işlenmesine yönelik AB endüstrisinin rekabet gücü, kendisine istikrarlı ve güvenilir tedarikin sağlanmasına bağlıdır. Yerli üretim yeterli düzeyde olmadığından, bu endüstrinin rekabet gücünü sarsmayacak fiyatlar karşılığında ithal kaynaklar temin edebilmesi gerekmektedir. Bu ise üçüncü ülkelerle neden ticaret ilişkilerine girilmesi gerektiğini açıklamaktadır. Ancak bu konuda etkin olabilmek için tarife düzenlemelerinin sürekli olarak takip edilmesi ve en yeni piyasa gereksinimlerine göre uyarlanması gerekmektedir.
Tüketiciler verdikleri paranın karşılığını almak ve satın aldıkları ürünlerin menşei hakkında daha fazla bilgilendirilmek konusunda giderek daha talepkar olmaya başlamışlardır. Bu sebepten dolayı canlı, taze ve dondurulmuş balık ürünlerinin daha bilgilendirici şekilde etiketlenmesine yönelik kanunlar kabul edilmiştir. Tür isimleri, yetiştirme/avlanma yöntemleri (iç su, deniz balıkçığı veya su ürünleri yetiştiriciliği) ve balığın nerede yakalandığı veya yetiştirildiği bilgilerinin verilmesi gerekmektedir.
Doğal balık kaynaklarının daha önce hiç olmadığı kadar sıkıntılı bir dönem geçirdiği günümüzde, pazarın kaynakların akılcı yönetimine daha da fazla destek vermesi gerekmektedir. Dolayısıyla arz ve talep arasındaki dengeyi oluşturmakta merkezi bir role sahip olabilmeleri için üretici örgütlerine giderek daha fazla sorumluluk ve araç verilmeye başlanmıştır. Bu dosyada söz konusu sorumlulukların uygulamada neler oldukları ve belli başlı durumlar ele alınırken tam olarak hangi araçların kullanılabildiği açıklanmaktadır.
- Üretici Örgütleri
Üretici örgütleri, su ürünlerine yönelik piyasa düzeninde temel bir yere sahiptir; çünkü,sektör bu organizasyonlar aracılığıyla piyasanın düzenlenmesine ve istikrarın korunmasına katkıda bulunmaya çalışmaktadır.
Üretici örgütleri, ürünlerine yönelik en üstün piyasa koşullarını elde edebilmek üzere balıkçılar veya balık çiftliği işletmecileri tarafından gönüllü olarak kurulmaktadır. Bu organizasyonlara üye olmak zorunlu değildir; ancak, piyasa düzenleme kanunlarına uygun olarak istikrar tedbirleri alındığında sadece üyeler maddi tazminat ve destekimkanından faydalanabilecektir.
Üretici örgütlerinin en önemli rollerinden biri, sektöre verilen destek fonlarını üyeleri arasında paylaştırmaktır. Ancak, üye üreticilerden gelen tedariklerin düzenlenmesi ve bunların pazar gereksinimlerine göre tahsis edilmesi konusunda daha etkin bir rol oynamaları her geçen gün daha fazla talep edilmektedir. Amaç, balıkçılık faaliyetlerinin daha iyi planlanmasını teşvik ederek, hiç talep bulunmayan veya çok az talep edilen türlerin avlanmasını engellemektir. Balık stoklarını korumak ve rekabet gücünü sürdürmek üzere üreticilerin, sadece miktar açısından değil aynı zamanda kalite ve tedarik sürekliliği açısından da pazar gereksinimlerine yönelik bir öngörüye sahip olması gerekmektedir.
Üretici örgütleri, ulusal yetkililerinden resmi tanınma alır. Bunun için, tanınma hakkını kazanabilecek düzeyde ekonomik faaliyete sahip olduklarını kanıtlamaları gerekmektedir. Bu hükme varmayı sağlayan genel kriterler AB çerçevesinde belirlenmiştir ve bunlar her bir Üye Devlet tarafından özel ve somut koşullarla uygulanmaktadır. Bu amaçla tanınma başvurusunu yapan organizasyonun faaliyet alanının kapsamı, işlettiği balıkçı teknelerinin toplam kapasitesi ve karaya çıkarma sıklığı ve miktarı göz önüne alınmaktadır.
Su ürünleri yetiştirme faaliyetlerine yönelik tanınma hakkı talep edildiğinde, üretici örgütünün belli bir üretim alanında temsil ettiği toplam tür veya tür grubu yetiştiriciliğinin yüzde oranının ilgili Üye Devlet tarafından yeterli düzeyde kabul edilmesi gerekmektedir.
Balıkçılara yönelik Yapısal Fon, Balıkçılık Yönlendirme Finansal Fonu (FIFG) üzerinden AB’nin sunduğu finansal destek, en çok 180.000 Euro olmak üzere tanınma hakkı kazanmış üretici örgütlerine veya bu tip öğütlerin birliklerine verilmektedir. Başlangıç yardımı, organizasyonun Üye Devlet tarafından tanınmasından 3 yıl sonra sunulmaktadır. Verilecek desteğin miktarı organizasyonun genel masraflarına ve piyasaya kazandırdığı üretim değerine göre farklılık göstermektedir. Birinci, ikinci ve üçüncü yıllarda sunulacak yardımın aşağıda belirtilen iki sınırı aşmaması gerekmektedir:
· Üretici örgütü tarafından piyasaya sunulan ürünlerin değerinin sırasıyla %3’ü, %2’si ve %1’i. Piyasaya sunulan ürünlerin değeri, üretim değeri ağırlıklı ortalaması ve üretici fiyatı ağırlıklı ortalaması esas alınarak hesaplanan tek bir fiyat üzerinden yıllık olarak belirlenmektedir;
· Organizasyonun kuruluş ve faaliyet dönemlerine ait masraflarının sırasıyla %60’ı, %40’ı ve %20’si.
2. Uygulama Programları
Uygulama programları; üretici örgütlerin, üyelerinin belli türleri hangi oranda avlaması gerektiğini önceden planlamasını ve yakalanan ürünler karaya çıkarıldıktan sonra bunların maddi geri dönüşlerinin nasıl en üstün düzeyde olabileceğinin yollarını aramasını sağlayarak, arz ve talep dengesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkür Ederim.